- oğru-quldur
- top. Oğurluqla, quldurluqla məşğul olan adamlar. Leylək oğruquldurun əzizi, iki gözü idi. S. R..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
həramxor — ə. və f. haram yeyən; oğru, quldur … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
şəng — f. 1) gözəl ədalı; gözəl, göyçək; 2) oğru, quldur; 3) mübaliğə, şişirtmə … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
haramı — I (Qarakilsə) 1. oğru 2. talançı, quldur. – Haramı başın kəsdi II (İrəvan) dərə təpəli yer III (İmişli) səhra, düzənlik. – Mığan haramı yerdi, dağ dərəsi yoxdu IV (Ordubad) təknə içərisində hazır məhsul yeyən arı. – Arı pətəyində hazır məhsulu… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
övbaş — ə. «vəbş» c. aşağı təbəqədən olanlar ə. «vəbəş» c. alçaq adamlar, lotu potular; t. quldur, çapqınçı, oğru … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
ataman — is. 1. tar. Rusiyada: kazak vilayətlərində və qədimdə kazak qoşunlarında hərbi inzibati vəzifələrin adı. Qoşun atamanı. Kazak atamanı. 2. Rusiyada vətəndaş müharibəsi dövründə: ağqvardiyaçı dəstələrinin başçısı (Ukraynada, Donda və s. də). 3.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
hərami — is. <ər.> Quldur, çapovulçu, yolkəsən. Oğru ol, hərami ol, doğruluğu əldən buraxma. (Ata. sözü). Həramilər Bakıya bulud kimi dolanda; Biz köməksiz qalanda; Sən hardaydın, de harda, ey Vətənin övladı? B. V.. Həramilərə qalsın qara, qorxulu… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
soyğunçu — is. Soyğunçuluqla, qarətlə məşğul olan adam; çapovulçu, qarətgər, adamsoyan; quldur. Bakı yanğınların, barıt tüstülərinin, quldurların və soyğunçuların ixtiyarına verilmişdi. M. S. O.. Dağlar arasından keçdikcə, hər addımda oğru soyğunçu… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti